Web Analytics Made Easy - Statcounter

  ۱. استفاده از تلفن، تبلت یا رایانه در رختخواب ۲. گشت و گذار ناگهانی و بی‌موقع در اینترنت ۳. نگاه کردن به گوشی در طول گفتگو ۴. خواندنِ بلافاصله‌ی پیام‌ها ۵. «بله» گفتن در زمانی که باید «نه» بگویید ۶. فکر کردن به افراد سمی ۷. انجام دادن چند کار در طول جلسه ۸. سخن‌چینی کردن ۹. اقدام نکردن تا زمانی که مطمئن شوید موفق می‌شوید ۱۰.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مقایسه کردن خود با دیگران کلام آخر

به گزارش اقتصاد آنلاین؛ برای اینکه افراد موفقی باشیم و از توانایی‌های‌مان نهایت استفاده را ببریم، باید این عادت‌های بد را کنار بگذاریم و سعی کنیم، بهره‌وری خود را افزایش دهیم. وقتی سخن از بهره‌وری پیش می‌آید، چیزهای به ظاهر جزئی، می‌توانند تفاوت زیادی ایجاد کنند. با دقت بیشتر، متوجه می‌شویم که عادت‌هایی که ظاهرا بی‌اهمیت هستند، می‌توانند تاثیر زیادی بر موفقیت‌های کوچک یا حتی بزرگ ما داشته باشند و ما می‌توانیم با حذف این عادت‌های بد، به زیان رساندن به خودمان پایان دهیم. در اینجا به بیان ۱۰ عادت بدِ رایجی می‌پردازیم که باید از برنامه‌ روزانه‌ ما حذف شوند.

شخصیت شما، نتیجه‌ی مجموعه‌ای از عادت‌های شماست. وقتی اجازه می‌دهید تا عادت‌های بد قدرت بگیرند، این عادت‌ها به شکل موانعی در مسیر موفقیت شما قرار می‌گیرند. چالش اصلی اینجاست که عادت‌های بد، موذی هستند و به آرامی در وجود شما ریشه می‌کنند، تا جایی که حتی متوجه زیانی که به شما می‌رسانند نیز نمی‌شوید.

کنار گذاشتن عادت‌های بد، نیازمند میزان بالایی از خودکنترلی (self-control) است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که رسیدن به خودکنترلی، ارزش تلاش کردن را دارد، زیرا نقش بزرگی در دستیابی به موفقیت دارد. روانشناسان دانشگاه پنسیلوانیا، آنجلا داک‌ورث (Angela Duckworth) و مارتین سلیگمن (Martin Seligman)، مطالعه‌ای انجام دادند که در آن، ضریب هوشی و میزان خودکنترلیِ دانشجویان را در بدو ورودشان به دانشگاه، اندازه‌گیری کردند. ۴ سال بعد، با مشاهده‌ی معدل نمرات آن دانشجویان دریافتند که خودکنترلی، ۲ برابرِ ضریب هوشی، در بالا بودنِ معدل نمرات، اهمیت دارد.

خودکنترلیِ لازم برای شکل‌گیری عادت‌های خوب (و حذف عادت‌های بد)، به صورت پایه و اساسی برای اخلاق کاری خوب و بهره‌وری بالا عمل می‌کند. خودکنترلی مانند عضله‌ای است که برای ساختن آن، باید آن را ورزش بدهید. شما می‌توانید با حذف عادت‌های بد زیر، عضله‌ی خودکنترلی خود را قوی کنید:

در این زمینه بخوانید؛

چطور برنامه ریزی موفقی داشته باشیم؟

چگونه از شر افراد سمی نجات پیدا کنیم؟ + نشانه های افراد سمی

عوارض خطرناک پنهان کردن احساسات / بلایی که تظاهر بر سر ذهن می آورد!

  ۱. استفاده از تلفن، تبلت یا رایانه در رختخواب

عادت استفاده از تلفن، تبلت یا رایانه در رختخواب را از برنامه روزانه خود حذف کنید.

اولین عادت بدی که برنامه روزانه ما را تحت الشعاع قرار می‌دهد استفاده از تلفن، تبلت یا رایانه در رختخواب است. این عادت مهمی است و بیشتر افراد حتی متوجه نمی‌شوند این کار، به خواب و بهره‌وری آنها صدمه می‌زند. نور آبی دارایِ طول موج کوتاه، نقش مهمی در خلق و خو، سطح انرژی و کیفیت خواب ایفا می‌کند. نور خورشید در هنگام صبح، دارای مقادیر زیادی از این نور آبی است. وقتی چشم‌های شما، به صورت مستقیم در معرض این نور آبی قرار می‌گیرد، این نور تولید هورمون خواب‌آورِ ملاتونین را متوقف کرده و احساس هوشیاری را در شما ایجاد می‌کند. در بعدازظهر، اشعه‌های خورشید، فاقد نور آبی هستند که موجب می‌شود بدن شما ملاتونین تولید کند و به تدریج، احساس خواب‌آلودگی کنید. در هنگام شب، مغز شما انتظار وجودِ هیچ نور آبی‌ای را ندارد و نسبت به این نور، بسیار حساس می‌شود.

بیشتر دستگاه‌های مورد علاقه‌ی ما در هنگام شب (مانند لپ‌تاپ، تبلت و گوشی‌های تلفن همراه)، نور آبی با طول موج کوتاه را به شدت و درست در مقابل چهره‌ی ما منتشر می‌کنند. قرار گرفتن در معرض این نور، تولید ملاتونین را مختل کرده و موجب اختلال در توانایی شما در به خواب رفتن و همچنین، کاهش کیفیت خواب می‌شود. همانطور که همه‌ی ما می‌دانیم، خواب شبانه‌ی نامطلوب، تاثیرات بسیار زیان‌آوری دارد. بهترین کار، پرهیز از استفاده از این دستگاه‌ها پس از شام است (برای بیشتر افراد، تماشای تلویزیون اشکالی ندارد، البته به شرطی که به اندازه‌ی کافی از آن فاصله گرفته باشید).

۲. گشت و گذار ناگهانی و بی‌موقع در اینترنت

عادت گشت و گذار ناگهانی و بی‌موقع در اینترنت را از برنامه روزانه خود حذف کنید.

پیش از آنکه بتوانید به طور کامل در کاری غرق شوید، باید ۱۵ دقیقه‌ی پی‌در‌پی، بر آن کار تمرکز کنید. پس از این ۱۵ دقیقه، وارد حالت اشتیاق و هیجانِ افزایش بهره‌وری می‌شوید که در روانشناسی به آن حالت فلو (flow) گفته می‌شود. پژوهش‌ها نشان داده است که بهره‌وری افراد در حالت فلو، ۵ برابر بیشتر از حالت عادی است. وقتی ناگهان به سرتان می‌زند که اخبار، فیس‌بوک، نتیجه‌ی یک مسابقه‌ی ورزشی یا چیز دیگری را مشاهده کنید و کاری که انجام می‌دادید را رها می‌کنید، این مسئله موجب می‌شود تا از حالت فلو خارج شوید. یعنی باید ۱۵ دقیقه‌ی دیگر، تمرکز پیوسته را تجربه کنید تا دوباره بتوانید به حالت فلو وارد شوید. اگر بارها کارتان را رها کنید و دوباره به سراغ آن برگردید، در تمام طول روز، حالت فلو را تجربه نخواهید کرد.

۳. نگاه کردن به گوشی در طول گفتگو

نگاه کردن به گوشی در طول گفتگو را از برنامه روزانه خود حذف کنید.

هیچ چیز به اندازه‌ی خواندن یک پیامک یا حتی نگاهی سریع به گوشی همراه در وسط گفتگو، دیگران را ناراحت نمی‌کند. وقتی در حال گفتگو با دیگران هستید، تمام انرژی‌تان را بر روی آن متمرکز کنید. وقتی خود را در گفتگویی غرق می‌کنید، متوجه می‌شوید که آن گفتگو، لذت‌بخش‌تر و موثرتر می‌شود.

۴. خواندنِ بلافاصله‌ی پیام‌ها

چهارمین عادت بدی که برنامه روزانه ما را تحت الشعاع قرار می‌دهد، خواندنِ بلافاصله‌ی پیام‌ها و وقت گذاشتن برای آنهاست. خواندن بلافاصله‌ی پیام‌ها، کابوسی برای بهره‌وری به شمار می‌رود. بررسی‌ها نشان داده‌اند که اگر هر زمان که گوشی همراه یا ایمیل‌تان به صدا درمی‌آید، به سرعت به سراغ آن بروید، بهره‌وری شما کاهش یابد. شاید احساس کنید که اگر هر زمان که پیامی به گوشی همراه‌تان ارسال می‌شود یا ایمیلی به صندوق ورودی‌تان وارد می‌شود، بلافاصله از آن مطلع شوید، بهره‌وری شما افزایش می‌یابد، ولی در واقع اینطور نیست. به جای خواندن فوری پیام‌هایی که دریافت می‌کنید، تمام ایمیل‌ها و پیامک‌های‌تان را در زمان‌هایی تعیین شده بررسی کنید (مثلا هر ساعت، یک بار به ایمیل‌های‌تان پاسخ بدهید). این روش موثر و اثبات‌شده‌ای برای کار کردن است.

۵. «بله» گفتن در زمانی که باید «نه» بگویید

بی‌درنگ «بله» گفتن را از برنامه روزانه خود حذف کنید.

مطالعه‌ای انجام شده در دانشگاه کالیفرنیا در سان فرانسیسکو نشان می‌دهد که هر چه گفتنِ نه، برای شما سخت‌تر باشد، احتمال اینکه به استرس، فرسودگی جسمی و ذهنی و حتی افسردگی (که موجب تضعیف خودکنترلی می‌شوند) دچار شوید نیز بیشتر خواهد بود. در واقع نه گفتن، برای بسیاری از افراد چالش اصلی رسیدن به خودکنترلی است. «نه» واژه‌ای قدرتمند است که نباید از استفاده از آن هراسی داشته باشید. افرادِ دارای هوش هیجانی بالا، در زمان نه گفتن، از عباراتی مانند «فکر نمی‌کنم بتوانم» یا «مطمئن نیستم بتوانم» استفاده نمی‌کنند. نه گفتن به انجامِ وظیفه‌ای جدید، موجب محترم شمردنِ وظایف فعلی شما شده و به شما امکان می‌دهد تا آنها را با موفقیت انجام دهید. به خودتان یادآوری کنید که نه گفتن، نشانه‌ای از خودکنترلی است که با جلوگیری از اثراتِ منفیِ انجامِ وظایف و تعهدات بیش از حد، در آینده خودکنترلی شما را افزایش می‌دهد.

۶. فکر کردن به افراد سمی

فکر کردن به افراد سمی که شما را ناراحت می‌کنند را از برنامه روزانه خود حذف کنید.

همیشه افرادی سمی وجود دارند که به شکلی شما را ناراحت و عصبانی می‌کنند. به جای فکر کردن در مورد همکار یا فردی که خون شما را به جوش می‌آورد، سپاسگزار بودن برای شخص دیگری در زندگی‌تان را تمرین کنید. در زندگی شما افراد فراوانی وجود دارند که شایستگی توجه و فکر کردن را دارند و کاری که نباید انجام دهید، فکر کردن در مورد افراد بی‌ارزش است.

۷. انجام دادن چند کار در طول جلسه

عادت انجام دادن چند کار همزمان در جلسه را از برنامه روزانه خود حذف کنید.

شما هرگز نباید به چیزی کم‌توجهی کنید، به ویژه اگر آن چیز، یک جلسه باشد. اگر آن جلسه به اندازه‌ای مهم نیست که لازم باشد به طور کامل به آن توجه داشته باشید، اصلا در آن شرکت نکنید، ولی اگر به اندازه‌ای مهم است که باید تمام توجه خود را به آن معطوف کنید، باید در طول جلسه، تمام کارهای دیگر را کنار بگذارید. انجام دادن چند کار در طول جلسات، به دیگران این احساس را می‌دهد که از سایر افرادِ حاضر در جلسه مهم‌تر هستید، به شما لطمه می‌زند.

۸. سخن‌چینی کردن

سخن چینی را از برنامه روزانه خود حذف کنید تا به شما و اطرافیان‌تان لطمه نزند.

هشتمین عادت بدی که برنامه روزانه ما را تحت الشعاع قرار می‌دهد، وقت گذاشتن برای سخن‌چینی است. افراد سخن‌چین، از بیچارگی دیگران لذت می‌برند. شاید در ابتدا، سردرآوردن از خطاها و لغزش‌های شخصی یا حرفه‌ای دیگران جالب باشد، ولی با گذشت زمان، این کار خسته‌کننده شده و موجب می‌شود احساس شرمندگی کنید و به افراد دیگر نیز لطمه می‌زند. در اطراف شما نکات مثبت بسیاری وجود دارد و چیزهای زیادی را می‌توانید از افراد جالب یاد بگیرید، به جای آنکه وقت خود را با حرف زدن در مورد بیچارگی‌های دیگران تلف کنید.

«ذهن‌های بزرگ در مورد ایده‌ها صحبت می‌کنند، ذهن‌های متوسط در مورد رویدادها صحبت می‌کنند و ذهن‌های کوچک در مورد دیگران صحبت می‌کنند.» – اِلِنور روزولت

۹. اقدام نکردن تا زمانی که مطمئن شوید موفق می‌شوید

بیشتر نویسنده‌ها، ساعات بی‌شماری را صرف طوفان فکری در مورد کاراکترها و طرح داستان می‌کنند و حتی صفحات بسیاری را می‌نویسند که می‌دانند هرگز از آنها در کتاب خود استفاده نخواهند کرد. آنها به این دلیل این کار را انجام می‌دهند که می‌دانند ایده‌ها برای رشد کردن، نیاز به زمان دارند. ما ترجیح می‌دهیم در زمان شروع، حرکتی انجام ندهیم، زیرا می‌دانیم که ایده‌های‌مان عالی و بدون نقص نیستند و شاید آنچه تولید می‌کنیم، اصلا خوب نباشد. ولی اگر شروع نکنید و به ایده‌های‌تان زمان ندهید تا تکامل پیدا کنند، چگونه می‌توانید چیزی عالی را خلق کنید؟ رمان‌نویس، جودی پیکولت (Jodi Picoult)، اهمیت اجتناب از کمال‌گرایی را به خوبی در این جمله خلاصه می‌کند که:

«شما می‌توانید صفحه‌ای پر از اشکال را ویرایش کنید، ولی نمی‌توانید صفحه‌ای خالی را ویرایش کنید.»

۱۰. مقایسه کردن خود با دیگران

وقتی احساس لذت و رضایت در شما، از مقایسه‌ی خودتان با دیگران ناشی شود، شما دیگر صاحب شادی خود نخواهید بود. وقتی در مورد کاری که انجام داده‌اید احساس خوبی دارید، اجازه ندهید که عقاید یا دستاوردهای دیگران، این حس خوب را از شما بگیرد. درست است که نمی‌توانید نسبت به آنچه دیگران در مورد شما فکر می‌کنند، هیچ واکنشی نداشته باشید، ولی نباید خودتان را با دیگران مقایسه کنید؛ همیشه در مورد عقاید دیگران مقداری تردید داشته باشید. به این ترتیب، بدون توجه به اینکه دیگران چه فکری می‌کنند یا چه کاری انجام می‌دهند، ارزش شما در دیدِ خودتان، از درون خودتان سرچشمه می‌گیرد. صرف نظر از اینکه دیگران چه نظری در مورد شما دارند، یک مسئله قطعی وجود دارد و آن این است که شما هرگز به اندازه‌ای که دیگران می‌گویند، خوب یا بد نیستید.

کلام آخر

با تمرین خودکنترلی برای حذف این عادت‌های بد، می‌توانید به طور هم‌زمان، خودکنترلی را در خود تقویت کنید و به عادت‌های بدی که می‌توانند تاثیر مخربی بر حرفه‌ی شما داشته باشند، پایان دهید.

برای یک بار دیگر مرور موارد مهم مقاله، ویدیوی زیر را نیز ببینید.

منبع: chetor

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: مهارت برنامه ریزی اخبار عمومی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۶۰۰۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماران«ای‌ال‌اس» با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زنده‌اند

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) شایع‌ترین بیماری نورون‌های حرکتی و عصبی (MND) پیش رونده که به بیماری خواب اندام معروف است، منجر به از دست رفتن تدریجی عملکرد اعضای بدن به ویژه عضلات می‌شود و با تضعیف ماهیچه‌ها به تدریج فرد به فلج عمومی مبتلا می‌شود؛ این بیماری در نوع پیشرفته توان تکلم را از مبتلایان می‌گیرد به طوری که فرد بیمار تنها دو تا سه ساعت در روز می‌تواند، صحبت کند، این بیماری همانند بیماری ام‌اس از نوع ضایعات مغز و اعصاب است، اما در نحوه عملکرد بسیار متفاوت است به طوری که در این بیماری مغز مانع ارسال پیام عصبی به ماهیچه‌های بدن به ویژه زبان می‌شود.

هرچند استیون ویلیام هاوکینگ فیزیکدان و کیهان شناسان برجسته جهان از مبتلایان به بیماری ای‌ال‌اس بود که از هرگونه تحرک عاجز بود؛ نه می‌توانست بنشیند، نه برخیزد، و نه راه برود، حتی قادر نبود دست و پایش را تکان بدهد یا بدنش را خم و راست کند، به رغم وخامت و پیشرفت شدید بیماری در سن ۲۱ سالگی، توانست با اتکا به هوش و استعداد سرشار خود و با صرف هزنه‌های بالایی تا سن ۷۶ سالگی طی بیش از چهل سال با نگارش کتاب‌هایی ارزشمند شناخته شد.

بر اساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) حدود ۱۴ هزار و ۵۰۰ تا ۱۵ هزار نفر در ایالات متحده در سال ۲۰۱۶ به این بیماری مبتلا بودند و این بیماری سالانه به طور حدودی در پنج هزار نفر، تشخیص داده می‌شود که در سراسر جهان از هر ۱۰۰ هزار نفر دو تا پنج نفر به این بیماری مبتلا شوند. علائم اولیه بیماری ALS شامل ضعف یا گرفتگی عضلات است و تمام عضلات به تدریج تحت‌تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند.

بیماران ALS با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زنده‌اند

در فرآیند این بیماری با وجود هشیاری کامل، رفته رفته دشواری در گفتار خود را نشان می‌دهد و با اختلال در تارهای صوتی و خاموشی کلام دیگر افراد بیمار نمی‌تواند نیازهای خودشان را به اطرافیان بفهماند، ضعف و ناتوانی ناشی از این بیماری، راه رفتن و استفاده از دست‌ها برای انجام فعالیت‌های روزانه مانند شستن دست و صورت و لباس پوشیدن را ناممکن می‌سازد، اختلال و دشواری در تنفس، بلعیدن غذا، مشکل با برق و مخاط (پریدن بزاق در گلو)، تحلیل ماهیچه‌های تنفسی، گلو و گردن، اجابت مزاج و ایجاد مشکلات حرکتی و برهم خوردن تعادل در هنگام راه رفتن، علائمی است که دیر یا زود به سراغ بیمار مبتلا به ای ال اس خواهد آمد، این‌ها توضیحات حجت‌الاسلام دکتر محمد زارعان، مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ای‌ال‌اس و نوروپاتی اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا است، آن طور که توضیح می‌دهد؛ این بیماری پیش رونده می‌تواند بیمار را در بازه‌ای بین شش ماه تا پنج سال مغلوب کند و جانش را بگیرد.

از او درباره روند درمانی بیماران مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک می‌پرسیم و با این پاسخ که تا امروز خبری از درمان قطعی نیست و داروهای پرهزینه و وارداتی این بیماری نیز در بهترین حالت می‌تواند پیشرفت بیماری را به تعویق بیندازد، مواجه می‌شویم، که در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری ALS در دنیا وجود ندارد، داروهای ریلوزول و آمپول اداراوون (نسخه داخلی الساوا) که از طرف سازمان )FDAاداره موادغذایی و دارویی ایالات متحده آمریکا) تأیید شده‌اند، تنها برای توقف کردن سرعت بیماری در اختیار آنها قرار می‌گیرد و تاکنون بیماری از این طریق درمان نشده است.

به گفته مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ای‌ال‌اس و نوروپاتی اصفهان؛ ای ال اس ممکن است از دهه چهارم و پنجم زندگی افراد بالغ بروز کند و بیشتر افراد سن ۴۰ تا ۶۰ سال دچار آن می‌شوند، طبق شواهد پزشکی درصد کمی، حدود ۱۰ درصد، از ابتلای به ای ال اس ارثی است و جنبه موروثی در ابتلاء به این بیماری بسیار نادر است. افراد مبتلا به این بیماری، نیازمند خدمات همانند دیگر بیماری‌های خاص هستند، اما به دلیل نبود شناخت درست از بیماری کمتر به شرایط خاص این بیماران توجه شده است.

۲۸۰ بیمار مبتلا به «ای‌ال‌اس» در اصفهان

از او درباره جمعیت افراد مبتلا به این بیماری می‌پرسیم و با برآورد حدود چهار هزار نفر روبه‌رو می‌شویم، با این توضیح که برای نخستین بار در کشور، جمعیت حمایت از بیماران «ای‌ال‌اس» و نوروپاتی از آبان ۹۷ شکل گرفته است که تاکنون بالغ بر ۹۵۰ نفر از سراسر کشور در این جمعیت دارای پرونده و ۳۵۰ نفر نیز در قید حیات هستند، نکته قابل توجه اینکه تا دی ۱۴۰۱ از تعداد ۷۵۰پ رونده تشکیل شده در ارتباط با این بیماری، ۲۸۰ مورد مربوط به اصفهان بوده است.

زارعان شناخت این بیماری را توسط مردم و مسؤولان ضروری دانست و گفت: با این اقدام خیران در راستای حمایت از این بیماران تلاش لازم را انجام خواهند داد، زیرا قرار نگرفتن این بیماری در خانواده بیماری‌های خاص به عنوان اصلی‌ترین معضل بیماران درگیر و خانواده‌های آنها است که هزینه‌های هنگفت و میلیونی را ناگزیر می‌کند که دارایی خود را حتی برای خرید دارو بفروشند؛ ضرب‌المثل «یه کفش آهنی می‌خواد و یه عصای فولادی» را در ذهنم تداعی کرد.

او پیرامون سوالی مبنی بر دلایل بروز بیماری‌ای ال اس گفت: علائم اصلی این بیماری روشن نیست، اما آلودگی‌های زیستی همچون سرب، مراودات کشاورز با کودهای شیمیایی، سموم، آلودگی‌های صنعتی و استرس‌های شدید می‌تواند در بروز آن تأثیرگذار باشد، فرد مبتلا پس از مطلع شدن از نوع بیماری، ابتدا دچار ترس می‌شود و در پاره‌ای موارد، تشخیص پزشکان را انکار می‌کند، اما کم کم، بیماری خود را می‌پذیرد و با از کار افتادن ماهیچه‌ها علائم افسردگی در او بروز می‌کند.

مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ای‌ال‌اس و نوروپاتی اصفهان در ادامه صحبت‌ها، نقش مؤثر حمایتی اطرافیان در فعال ماندن سیستم‌های ایمنی این بیماران برای کاهش استرس، اضطراب و علائم افسردگی لازم می‌داند، زیرا تا مسائل روانی فرد و روحیه آن، برای پذیرش و مقابله با بیماری تقویت شود، چنانچه اطرافیان بیمار، ترس و نگرانی خودشان را به بیمار منتقل کنند، علائم افسردگی بیمار شدت بیشتری می‌گیرد، فرد مبتلا به دلیل این‌که فرآیند از کار افتادن ماهیچه‌های خود را می‌بیند، حساس‌تر شده و آستانه تحمل او کاهش می‌یابد و به دلیل وابستگی جسمی به اطرافیانش، احساس یاس و حقارت در آن افزایش می‌یابد.

او با یادآوری این مباحث که نه سن ابتلاء به «اِی ال اس» مشخص است، نه دلیل و نه راه درمان؛ در حین پخش کلیپ هفت دقیقه‌ای افراد بیمار سال‌های گذشته از مرحوم غلامرضا قربانی که خود یکی از بیماران اسکلروز جانبی آمیوتروفیک بوده و در سال ۱۳۹۷ با هدف حمایت مادی و معنوی، جمعیت حمایت از بیماران ال‌ای‌اس و نوروپاتی را با مجوز رسمی از وزارت کشور تأسیس می‌کند به نکته‌ای مهم اشاره دارد که این افراد هم اکنون نیازمند تجهیزاتی مانند تشک مواج، تخت بیمارستانی، ویلچر حمام و دستشویی، بالابر، پالس اکسی‌متر، بایپپ، اکسیژن‌ساز، ونتیلاتور، ساکشن و دو پرستار در طول شبانه‌روز هستند که هزینه‌های بسیار زیادی را به خانواده بیماران تحمیل می‌کند، البته انجام مستمر فیزیوتراپی، کاردرمانی، تنفس درمانی، بلع درمانی، گفتار درمانی و ماساژ درمانی در بهبود شرایط بیمار مؤثر است.

زارعان در ادامه ضمن معرفی مبتلایان با رده سنی و مدت طول عمر، پس از مبتلا به بیماری ای‌ال‌اس به هم‌قطاران، دوستان و خانواده‌های اصفهانی و دیگر استان‌ها از شمال تا جنوب، غرب تا شرق که تمام تجهیزات مورد نیاز آنها توسط پویش مردمی و خیران انجمن جمعیت از بیماران ای‌ال‌اس اصفهان تأمین می‌شود، گفت: مشکل اینجاست که با وجود شرایط سخت دوران این بیماری برای مبتلایان، بسیاری از بروکراسی اداری، همکاری و حمایت‌های برخی از ارگان‌ها و نهادها به منظور تهیه تجهیزات با وجود نامه‌نگاری مکرر و تأیید مسؤولان استانی با تأخیرات چنید ماهه اجرا می‌شود.

بیماران مبتلا به «ای‌ال‌اس» باید بیماری خود را بپذیرند

از او درباره اینکه چه توصیه‌ای برای مبتلایان به این بیماری دارید تا بتوانند بیماری خود را بهتر مدیریت کنند، افزود: نمی‌خواهم بگویم که طی دوره این بیماری راحت است. دوره، دوره سختی است و قدم اول قبول کردن این مساله است. این‌که قبول کنیم این اتفاق در زندگی ما رخ داده است. من همیشه از این مثال استفاده می‌کنم، فکر کنید مشغول زندگی هستید و ناگهان زلزله می‌شود و خانه‌ای که در آن هستید ویران می‌شود و زیر آوار می‌مانید و نمی‌دانید که زنده از زیر آن بیرون می‌آیید یا نه؟ اما تمام تلاشتان را می‌کنید و خودتان را امیدوار نگه می‌دارید تا آن نیروی کمکی برسد و دست شما را بگیرد و از زیر آوار بیرون بیاورد، بنابراین حضور همراه و حمایت کننده برای فردی که با بیماری ای‌ال‌اس دست و پنجه نرم می‌کند بسیار مؤثر و با اهمیت است.

مدیرعامل جمعیت حمایت از بیماران ای‌ال‌اس و نوروپاتی اصفهان در ادامه صحبت‌ها اظهار کرد: بیماران زیادی که می‌خواهند درمان را شروع کنند به ما مراجعه می‌کنند و از عوارض و مشکلاتی که در طی درمان به وجود می‌آید می‌پرسند، ما سعی می‌کنیم روی این نکته تاکید کنیم که: «فکر نکنید تنها هستید! همه در کنار شما هستند و کمک می‌کنند تا شما بهبود پیدا کنید.» این نگاه امیدوارانه و روشنی که فرد بیمار به آینده پیدا می‌کند، همان امید به زندگی است.

هرچند جمعیت حمایت از بیماران‌ای ال اس و نوروپاتی با هدف کاستن از بار جسمی و روانی این بیماری، فعالیت‌های بسیاری را از تعامل و همکاری با مراکز درمانی و پژوهشی برای پیشگیری و درمان این بیماری گرفته تا برپایی کلاس‌های آموزشی و ورزش درمانی، امانت سپاری رایگان تجهیزات پزشکی وسایل مورد نیاز بیماران به ویژه صندلی چرخ دار، تخت بیمارستانی، تشک مواج و ساکشن، ارائه خدمات مشاوره و توانبخشی مورد نیاز این افراد را با کمک خیران و هزینه‌های مردمی ارائه می‌دهد، اما پروسه این بیمار ناشناخته و بدون درمان، حمایت و همراهی مسؤولان را می‌طلبد.

لازم به یادآوری است که این یک قصه واقعی است؛ همه می‌دانیم که هیچ کسی برای همیشه در این دنیا نمی‌ماند و به زندگی خود ادامه نمی‌دهد، بلکه روزی جهان را ترک می‌کند، پس چه بهتر که با دلی شاد و روحی آرام از این جهان برود. این تنها روز خوشبختی ماست. زندگی فقط یک فرصت است که به ما داده شده و مرگ هم فرصتی دیگر، هرچند غم و شادی تار و پود زندگی هستند و هر دو گذرا، اما شخص امیدوار به خوبی می‌داند که آنچه به سرعت بخشیدن گذر از سختی کمک می‌کند؛ امید است.

کد خبر 6089647

دیگر خبرها

  • تجلی زندگی بر مدار مدیریت زمان
  • از چه سنی به بعد جزو افراد پیر محسوب می‌شویم؟
  • زندگی سالم و دیندارانه با مشاوره اسلامی
  • این پز اجتماعی میلیون ها تومان برای افراد آب می خورد | سگ گردانی و درآمد میلیونی داگ واکرها
  • از روان تا درمان
  • اضافه شدن چهارمین دستگاه دیالیز، به تجهیزات بیمارستان دارالشفاءمیرجاوه
  • بیماران«ای‌ال‌اس» با امانت دادن تجهیزات به یکدیگر زنده‌اند
  • شخصیت سالم یا ناسام؛ مساله این است؟
  • کسانی که اعتمادبه‌نفس آن‌ها نمایشی است، این رفتارها را دارند
  • خشونت علیه زنان در خانه / زنان چه کنند؟